Reisblog 3: The adventure has started!

Mijn eerste blogpost in Ecuador schrijf ik vanaf het overdekte balkon van ons hostel in Salinas met uitzicht op de stille oceaan. Naast mij ligt Arthur in een hangmat ons lonely planet boekje over Ecuador te lezen.

Gister is mijn grote reis naar Ecuador begonnen. Op Schiphol werd ik door mijn ouders, oma en beste vriendinnen uitgezwaaid en geknuffeld. Afscheid nemen is nooit makkelijk en al helemaal niet als je weet dat het een paar maanden gaat duren voordat je elkaar weer ziet. Van Arthur hoefde ik gelukkig nog geen afscheid te nemen want hij gaat voorlopig mee op reis.      

Tegen de vlucht van bijna 11 uur van Amsterdam naar Panama city had ik best een beetje opgezien. Vliegen op zichzelf vind ik heel erg leuk, maar ik wist niet of ik dat na 11 uur ook nog zou vinden. Gelukkig viel het allemaal reuze mee. Arthur en ik hadden samen 3 stoelen achter in het vliegtuig, er was lekker eten en ik heb me prima vermaakt met het kijken van 4 films . Een leuke bijkomstigheid was dat we vlogen met de Boeing die ook de Nederlandse atleten naar Rio de Janerio gebracht heeft voor de Olymische spelen. Een fraai oranje en blauw exemplaar! 

Na 11 uur kwamen we aan in Panama City. Qua tijdsbesef vond ik het lastig om te accepteren dat het 18:00 uur plaatselijke tijd was omdat mijn lichaam het wel bedtijd vond (het was 1 uur 's nachts in Nederland). Naar bed gaan stond nog lang niet op de planning aangezien we nog 3 uur wachten op de luchthaven en een vlucht van 1:45 min van Panama naar Guayaquil op de planning hadden staan. Een kopje koffie deed wonderen voor die 3 uur op het vliegveld, maar van de vlucht heb ik bijzonder weinig meegekregen.

Op Guayaquil AirPort werden Arthur en ik volledig verrast door Alex en Rose die ons midden in de nacht kwamen ophalen ! Zo waren we in een mum van tijd bij ons hostel in Guayaquil waar een heerlijk bed ons opwachtte. De laatste keer dat ik zo moe was kwam ik terug van introkamp verpleegkunde en dat kamp duurde 3 dagen haha. Het was wel fijn om nog even contact te hebben met mijn ouders die inmiddels gingen beginnen aan een nieuwe dag. 

Arthur en ik hebben vannacht redelijk goed geslapen en kregen een fijn ontbijtje in het hostel. Vandaag zijn we verder gereisd naar Salinas. Hier gaan we tot zaterdag uitrusten en op het strand liggen voordat we ons in een week vol bruiloftvoorbereidingen storten. Het is in Salinas op dit moment voor ecuadoriaanse begrippen niet zo heel warm (lees: het weer wat we afgelopen maandag en dinsdag in Nederland hadden). Maar Arthur en ik vinden de frisse zeelucht heel prettig. Zo blijven we een beetje wakker terwijl het hier in een rap tempo donker wordt. We gaan zo wat eten en daarna op tijd naar bed, hopelijk komen we dan vanzelf in het goede ritme. 

Ik ben blij dat ik hier eindelijk ben, na al die maanden voorbereiden en bedenken hoe het hier zou zijn.

 Liefs,

Astrid