Reisblog 1: Voorbereiden op een nieuw avontuur

1 augustus 2016 - Amsterdam, Nederland

Als iemand mij een aantal jaar geleden gevraagd had wat ik na mijn studie verpleegkunde van plan was om te gaan doen, dan was het antwoord ergens in de trend van: verder studeren of werk zoeken. Dat waren toen ook logische antwoorden omdat mijn leven de afgelopen acht jaar in het teken stond van het halen van mijn HBO-V diploma. Dat was het doel. Ik ben dan ook erg trots dat ik mijn studie zonder vertraging afgerond heb en dat ik nu echt een verpleegkundige ben.

Wat ik na mijn studie wilde gaan doen was lange tijd een groot vraagteken. Tot de broer van Arthur (Alex) zijn vriendin Rosemary vorig jaar juni ten huwelijk vroeg en de plannen ontstonden om in september 2016 het huwelijk te gaan vieren in Ecuador. Rosemary (Rose) komt namelijk uit Ecuador en aangezien zij na hun huwelijk naar Nederland gaat emigreren, besloten Alex en Rose dat zij in Ecuador willen trouwen. Zo ontstond het idee om in september 2016 samen met Arthur naar Ecuador te reizen voor het burgerlijk huwelijk, de trouwerij en om het veelzijdige Ecuador te verkennen.

September 2016 leek vorig jaar in juni nog heel ver weg. Een heel jaar vooruit waarin ik mijn afstudeerstage, onderzoeksartikel, groepsproject en twee vakken voor mijn studie in één keer moest halen om zo op 12 juli mijn diploma in ontvangst te kunnen nemen. In de zomer van 2015 kreeg ik het aanbod om mijn afstudeerstage in het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU) te doen. Een gouden kans die mij direct verzekerde van een plek in een ziekenhuis, wat ik heel graag wilde. Het aannemen van deze plek betekende ook dat ik van leerroute moest wisselen waardoor ik, met uitzondering van zomervakantie, twee stages van 20 weken achter elkaar zou gaan doen. Een fysieke, mentale en emotionele uitdaging die ik met veel enthousiasme aannam. 

De stage in het UMCU was leerzaam, uitdagend en een hele fijne plek om mijn laatste stage te lopen. Al waren de vroege diensten (lees: de wekker bijna elke dag om 05:40 uur), lange dagen en vele studieopdrachten wel pittig. Vandaar dat ik in november bedacht dat het misschien goed voor mij zou zijn om wat rust te nemen na mijn studie. Ik wist dat ik nog een drukke periode voor de boeg had in het laatste half jaar van mijn opleiding en dat ik daar al mijn energie voor nodig zou hebben, maar het vooruitzicht op een rustigere periode was heel fijn. Ik bedacht samen met Arthur het plan om na onze reis in september nog een aantal maanden alleen in Ecuador te blijven en ging op zoek naar organisaties die vrijwilligerswerk in dat land aanbieden. In december legde ik het plan voor aan mijn ouders, die na de eerste grote verassing (wie had ooit bedacht dat ik na mijn studie een aantal maanden naar het buitenland zou willen) steeds enthousiaster werden. Het verder plannen van mijn reis naar Ecuador stelde ik in december nog even uit, want afstuderen had de grootste prioriteit op dat moment. Eind januari 2016 sloot ik mijn afstudeerstage in het UMCU af met en 8 en ging ik vol goede moed mijn laatste half jaar tegemoet. Dat laatste half jaar was opnieuw heel hard werken maar het einde was in zicht.

In januari verhuisde ik naar Amsterdam en ging ik bij Arthur wonen. Een stap waar wij beide al enige tijd hard aan toe waren. Om de veranderingen in mijn leven nog groter te maken besloot ik dat ik ook iets wilde doen aan mijn levensstijl. Ik wilde fit worden, gezonder eten en werken aan mijn lijf zodat ik vol zelfvertrouwen zou kunnen verschijnen op de bruiloft van Alex en Rose in september. In Amsterdam vond ik een fijne sportschool en leerde ik Roos kennen, die mij fantastisch hielp (en nog steeds helpt) bij het waar maken van bovenstaande doelen. Van sporadisch sporten ging ik vijf keer in de week sporten. Ik moet zeggen dat ik dat sporten ook hard nodig had want de hele dag achter een laptop, voor het schijven van mijn afstudeerartikel en het groepsproject waar ik aan meewerkte, bleek niet helemaal bij mij te passen. Een goede reminder waarom ik voor een actief beroep gekozen heb, ik kan gewoon niet de hele dag stil zitten. Ondanks alle veranderingen die plaatsvonden heb ik alle studieactiviteiten in één keer gehaald waardoor ik sinds 12 juni 2016 officieel verpleegkundige ben!

Nu is het nog één maand tot ik samen met Arthur naar Ecuador vlieg. Arthur en ik vliegen op 31 augustus via Panama naar Guayaquil. Vanuit Guayaquil reizen wij de volgende dag door naar Salinas voor een paar dagen vakantie aan de kust. Daarna reizen wij weer terug naar Guayaquil waar wij de ouders van Arthur ook zullen treffen. In Guayaquil gaan wij de familie en vrienden van Rose ontmoeten en het huwelijk voorbereiden. Het burgerlijk huwelijk zal ook in die week plaatsvinden en het belangrijkste is natuurlijk het huwelijk van Alex en Rose op 10 september waar ik ook nog bruidsmeisje ben.

Na het huwelijk gaan Arthur en ik een reis maken naar de hoofdstad van Ecuador: Quito. Waarna Arthur op 29 september weer terug naar Nederland gaat en ik alleen in Ecuador blijf (slik). Daar wordt ik opgehaald door medewerkers van Travel Active en naar mijn gastgezin gebracht. Van oktober tot het einde van december ga ik namelijk een taalcursus Spaans volgen en vrijwilligerswerk doen in een kinderziekenhuis in Quito. Ik ga daar niet aan de slag als verpleegkundige maar als vrijwilliger. De ervaring die ik de afgelopen jaren als student verpleegkundig heb opgedaan kan ik natuurlijk wel inzetten bij mijn taak als vrijwilliger. Ook verwacht ik dat ik super mooie ervaringen op ga doen tijdens mijn tijd in het kinderziekenhuis die ik weer mee kan nemen in mijn werk als verpleegkundige. Een win-win situatie denk ik zo.

De komende maand moeten Arthur en ik nog veel regelen voor onze reis in Ecuador en ik voor de periode daarna. Een maand waarin nog veel leuke dingen op de planning staan. Zoals een vakantie met mijn vriendinnen Sarah en Rosanne, het afknippen van mijn lange haar voor stichting haarwensen en groot feest op 27 augustus omdat er genoeg te vieren is. Mijn reis naar Ecuador gaat een groot avontuur worden waar ik nu al heel veel zin in heb. Als iemand mij een aantal jaar geleden verteld had dat ik na mijn studie op reis zou gaan naar Ecuador voor een paar maanden had ik hem of haar waarschijnlijk niet geloofd maar nu is het toch echt de realiteit!

Op deze reisblog zal ik jullie op de hoogte houden van de voorbereidingen op mijn reis en mijn avonturen in Ecuador.

Liefs,

Astrid ☺

4 Reacties

  1. Gea van der Broek:
    6 augustus 2016
    lieve dochter, wat heb je dat mooi verwoord. Als ouder ben je altijd trots op je kind, maar de manier waarop jij dit allemaal doet en gaat doen, geeft me nog meer een heel bijzonder gevoel, dat boven trots uitstijgt.
  2. Karen:
    23 augustus 2016
    Mooi, Astrid! Ik ben ontroerd. Je hebt je ontwikkeld tot een ondernemende en volwassen vrouw, prachtig! Dikke kus van mij en tot zaterdag. En oh ja, ik ben reuze benieuwd naar je nieuwe coupe
  3. Albert:
    24 augustus 2016
    Beste Astrid en Arthur (Alex),
    Marlene en ik gaan jou en jullie avonturen volgen hoor in Ecuador en ook daarna, zoals we jou (jullie) de afgelopen jaren, sinds dat wij elkaar in Frankrijk hebben leren kennen, gedaan hebben.
    Kleine kinderen worden groot en dat is voor ouders een moeilijk proces, maar ook zo mooi! Zien dat de kids het zelf kunnen (en vooral willen!). Heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeel succes, plezier, gezondheid en liefde wensen wij jullie toe.
    Even opzoeken in Ecuador zal er helaas niet inzitten, maar op deze manier contact houden is een geruststelling, toch? De wereld ligt vol met mogelijkheden, klaar voor het grijpen, en dat is wat je doet. Ga ervoor!
    Albert & Marlene
  4. Edith Bijvoets:
    27 augustus 2016
    Qué bueno, que vas a Ecuador! Que tengas suerte con la lengua español. (wat goed, dat je naar Ecuador gaat! Succes met je Spaanse taal)