Reisblog 6: Van de tropische hemel naar duizelingwekkende hoogte.

18 september 2016 - Riobamba, Ecuador

Na het huwelijk van Alex en Rose zijn Arthur en ik samen met Ad en Arjaan afgereisd naar Puerto López. Na een busreis van 4 uur kwamen we aan in dit kustplaatje en werden we per motortaxi (soort van tuctuc) naar onze verblijfplaats gebracht. Een prachtige locatie aan de rand van het dorpje met uitzicht over de boulevard en het strand vanaf het hoofdgebouw. We sliepen in cabines die gebouwd waren in een tropische tuin. Arthur en ik hadden samen een knus hutje met hangmatten op de veranda en een heus hemelbed. Wat het vooral zo hemels maakte in Puerto Lopez was dat het heel stil was. Geen verkeer, geen straatverkopers, geen sirenes maar alleen geluiden van vogeltjes in de tuin en de golven van de zee. Daar waren we wel even aan toe na 1,5 week in de drukte.

Tropische hemel  Hemelbed

De dag na onze aankomst in Puerto Lopez hadden we met z'n vieren een tour geboekt om Isla de la plata te bezoeken, de zogeheten 'sloeber' Galapagos. 's Ochtends vertrokken we met een boot waarmee we op zoek gingen naar bultrug walvissen. Die verblijven namelijk van juni tot september in de grote oceaan langs de kust van Ecuador. Walvissen kijken stond al een tijdje op mijn bucketlist dus toen we vertrokken was ik super enthousiast. Na ongeveer een half uur varen zagen we water omhoog spuiten en toen we met de boot dichterbij kwamen zagen we vier walvissen. Ze doken een aantal keer onder water waarna we ze uit het oog verloren, maar na een minuut of vijf kwamen ze weer naar het water oppervlak om lucht te happen. Toen we verder richting Isla de la Plata vaarden kwamen we ook nog een moeder walvis met haar kalf tegen. Het jonge beestje was volgens onze gids twee maanden oud en al een meter of negen lang. De moeder dook al snel weg maar haar kalf gaf een mooie show naast de boot met veel geklapper met de vinnen op het water. De grootte van deze beesten kan ik bijna niet beschrijven maar enorm is denk ik het beste woord. Daarnaast zijn ze heel sierlijk in het water. Ik vond het magisch om ze in het echt te zien!

Op de boot  Walvissen 

Na dit avontuur brachten we een bezoek aan Isla de la Plata. Op dit eiland wonen geen mensen maar wel heel veel vogels, waaronder een grote populatie blauwvoet- janvangenten en verschillende soorten fragata's. We maakten met een gids een tour langs de kust en de verschillende vogels. En om deze dag nog beter te maken zagen ook nog groene zeeschildpadden en gingen we na het bezoeken van het eiland snorkelen bij het koraalrif wat langs het eiland ligt. Als je nog nooit gesnorkeld hebt dan moet je dit zeker een keer gaan doen want het is echt fantastisch! Arthur beschreef het alsof we aan het zwemmen waren ik een tropisch aquarium in Artis. We zagen heel veel gekleurde vissen: blauw met glitters, geel met oranje, groen met paars, ga zo maar door. Ook zagen we zeesterren, zee-egels en een grote zwart met wit gestipte vis. Vanuit de boot maakten Ad en Arjaan foto's van ons en de vissen die zij vanuit de boot zagen. Toen we weer terug op het vaste land waren had ik het gevoel alsof ik op een schoolreisje geweest was, heel erg blij dus!

Blauw voet  Schildpad  Vissen  Snorkelen

In Puerto Lopez namen Arthur en ik emotioneel afscheid van Ad en Arjaan, die inmiddels samen met Alex en Rose weer in Nederland zijn. Met z'n tweeën vervolgden wij onze reis richting Cuenca. Voor 13 euro per persoon maakten wij drie busreizen en overbrugden wij een afstand van 364 km. Een lange dag door het Andes gebergte van Ecuador met als hoogste punt 4050 meter waar het sneeuwde en de berg wit was. 's Avonds kwamen we aan in Cuenca waar we op aanraden van Ad en Arjaan een suite geboekt hadden. Helaas werden de busreis en de hoogte (Cuenca ligt op ongeveer 2500 meter) Arthur te veel waardoor hij tijdens het avondeten ziek werd. De volgende dag deden we rustig aan en bekeken we een aantal van de vele kerken die in Cuenca staan. In de middag trokken we ons terug op de hotelkamer waar Arthur ging slapen en ik tijd had om aan mijn blog en onze reisplanning te werken. De volgende ochtend voelde Arthur zich weer goed maar was ik getroffen door de hoogte met verschrikkelijke hoofdpijn. Noodgedwongen beleven we nog een dag langer in onze suite. Met mijn hoofdpijn kon ik alleen maar op bed liggen en slapen dus we hebben ultiem gebruik gemaakt van onze kamer kunnen we wel zeggen. (Foto's kerken Cuenca) Gister waren we allebei weer oké en zijn we verder gereisd naar Ingapirca. Een dorp gebouwd om ruïnes van de Inca's. In dit dorp is welgeteld één plek waar je als toerist kunt verblijven maar zeker de moeite waard. Posado Incapirca was vroeger een Haciënda (boerderij) en bestaat al meer dan 100 jaar. Nu zijn er 20 kamers waar gasten kunnen verblijven. Om de haciënda liggen verschillende weilanden waar een handje vol koeien, varkens en (tot Arthurs grote vreugde) alpaca's. In de avond koelde het behoorlijk hard af waardoor het overal in de haciënda koud werd. Gelukkig kregen wij een kruik mee naar bed en werd de openhaard in onze kamer opgestookt zodat we lekker konden slapen.

Alpaca's  Arthur met Alpaca  Zonsondergang 2

Vanmorgen kregen we van een gids uitleg over de verschillende Inca ruïnes. Wat bijzonder is aan de plek in Ingapirca is dat de Inca's gebruik hebben gemaakt van de gebouwen van de Cañaris (het volk wat in de bergen van Ecuador woont). Cañaris volgen de maancyclus en hun bouwstijl is dan ook in ronde en maanvormige vormen. Terwijl de Inca's de zon al leidraad namen en een vierkante en rechthoekige bouwstijl hadden. In Ingapirca zie je beide vormen terug komen in de ruïnes waardoor het ook wel de plek genoemd wordt waar de maan- en de zoncultuur samen kwamen. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe slim de Inca's nagedacht hadden over waterafvoer, gevaar voor aardbevingen en het volgen van de maanden van het jaar aan de hand van de zon. Hun manier van bouwen is fenomenaal en bijna perfect waardoor er nu nog grote stukken van het Incadrop rechtopstaan.

Inca

Na onze tour door Ingapirca wilden wij verder reizen naar Baños. Door een vervelende samenloop van omstandigheden (lees: heel onduidelijk busstation, te veel wachten, geen personeel om kaartjes bij te kopen en vooral heel veel pech) zijn wij vandaag maar tot Riobamba gekomen en moeten wij morgen onze reis naar Banos vervolgen. Gelukkig werden we wel met een volgepakte, nauwelijks geventileerde bus, vervoerd. En in Ecuador zetten ze graag een fijne film op in de bus om de passagiers te vermaken (lees: 16+ gewelddadige moordlustige films met het volume op heel goed verstaanbaar). We zitten nu gelukkig wel in een heel fijn hostel waar we warm verwelkomd zijn en dat deze dag voorbij is. Morgen weer op reis naar onze volgende bestemming!

Heel veel dank aan Barbara (98), Thijs (97), Sander (96), Rosanne & Sarah (95), Sarah (94) en Marlène (93) voor jullie volle pagina's, Franse zinnen en schattige woordjes. Barbara, Thijs en Sander moet ik namens Arthur nog even in het bijzonder bedanken omdat jullie alle drie ook iets voor hem geschreven hadden. We worden er samen heel blij van!

Liefs, 

(ook van Arthur)

Astrid

Foto’s

3 Reacties

  1. Bernard:
    19 september 2016
    Heb vanochtend in de trein van Lelystad naar Amsterdam je blogs gelezen. De treinreis vloog voorbij. In plaats van het donkere Nederland zat ik opeens in Zuid-Amerika midden in een bruiloft. Bedankt voor je levendige verslag van deze reis.
  2. Albert:
    19 september 2016
    Hoi Arthur en Astrid, wat een mooie reis! En leuk om jouw/jullie enthousiasts verhalen te lezen. Hoogteziekte kan heel,vervelend zijn, en (bij mij in ieder geval) lang aanhouden. Maar goed met rust (lees accclimatiseren) lost het lichaam dat wel weer op.
    Heel veel plezier met zijn tweetjes (en Arthur, we denken ook aan jou, hoor :-) ). Blijf jij schrijven, Astrid, dan blijf ik lezen ;-)
    Groetjes, Albert
  3. Klaas en Annie:
    20 september 2016
    Wat een geweldig verslag wat een belevenis om dat allemaal mee te mogen maken.
    Ongelooflijk dat een baby walvis al negen meter is. Jammer dat jullie allebei ziek zijn geweest,maar gelukkig waren jullie gauw weer opgeknapt. Wij wensen jullie nog een hele fijn reis. Groetjes van ons twee. Opa en oma